De vraag naar onze cursussen bleef groeien, maar eind 2003 namen wij een cruciale beslissing voor het jaar 2004; wij deden bewust een stap terug wat betreft het aantal cursuslocaties. Dar-al-‘Ilm begon nu zoveel tijd te vergen en het werd steeds zwaarder te combineren met het reguliere werk. We wilden professionaliseren, maar daarvoor moesten offers worden gebracht. We gaven alles op en de keuze werd gemaakt om full-time met de organisatie bezig te zijn. Saoed Khadje had een visie. Hij wilde kennis over de Islam en de werkwijze en uitstraling van een islamitische organisatie naar een hoger niveau brengen. Niet afhankelijk van de staat, subsidies, donaties of schenkingen. Niet afhankelijk zijn van anderen, maar gewoon hard werken. Je leven toewijden aan het onderwijzen over de Islam en jezelf inzetten voor de gemeenschap.

We ontwikkelden een compacte studiemethode waarbij men in een korte tijd relatief veel kon leren en de nodige inzichten kon verkrijgen. Het was een heel nieuwe aanpak voor het leren over de Islam. Dit lieten we voor de eerste keer naar buiten komen in 2004 tijdens de “Bronnenstudies”. Dat was ook voor het eerst dat wij wat langere intensieve studies aanboden. De kennis die deze studie bevatte was tot die tijd voor Nederlandssprekende moslims echt onbekend terrein. Het was een studie die een fundament zou leggen voor het beter begrijpen van de Islam alsook de moslimgemeenschap. Wij kozen in 2004 voor Amsterdam, Utrecht en Den Haag als onze vaste cursuslocaties. Dit was de juiste beslissing op dat moment. Vooral in Amsterdam zouden we steeds bekender gaan worden.