Ustadh Saoed Khadje
Docent Dar-al-‘Ilm – Instituut voor Islamstudies
Al-Suyuti (849–911H/1445–1505C)
Het belang van zijn tafsierwerk
Jalal al-Din ‘Abd ar-Rahman ibn Abu Bakr al-Suyuti schreef aanvankelijk het tafsierwerk Turjuman al-Qur‘an, waarin hij meer dan 10.000 hadith, voorzien van overleveraarsketens, had opgenomen. Toen hij merkte dat zijn studenten niet geïnteresseerd waren in het leren van overleveraarsketens, kortte hij zijn tafsier in door de ketens weg te laten en hij meldde alleen nog de boeken waarin die hadith vermeld stond. Dit werk werd hernoemd tot Durr al-Manthūr fie at-tafsier bi`l Ma`thoer.
In dit werk verzamelde Al-Suyuti al de overleveringen die hij kon vinden van de profeet Muhammad (vrede zij met hem) en de Salaf (eerste generaties) betreffende de interpretatie van iedere vers. Het werk is volumineus en erg nuttig, maar geleerden hebben wel een kenmerkend kritiek op hem. Volgens hen lijkt het erop dat Al-Suyuti zich, ondanks zijn kennis van de hadithwetenschappen, vooral heeft gericht op het verzamelen van zoveel mogelijk overleveringen zonder hierbij een onderscheid te maken welke hadith wel of niet aanvaardbaar of correct zijn.
Dit werk moet dus kritisch worden benaderd en worden herzien om de zwakke van de authentieke overleveringen te onderscheiden.
De Tafsier Al-Jalalain
Al-Suyuti staat verder bekend om de zogenoemde Tafsier al-Jalalain (Tafsier van de twee Jalal’s). Oorspronkelijk begon Muhammad ibn Ibrahim al-Mahalli met deze tafsier. Deze geleerde werd Jalal ud-Din genoemd en staat dan ook bekend als Jalal ud-Din al-Mahallī. Hij was een grote geleerde binnen de Shafi‘i rechtschool. Hij begon zijn tafsier te schrijven vanaf soerah 18 (Al-Kahf) en eindigde bij soerah An-Naas (114).
Vervolgens begon hij met soerah Al-Fatiha, maar hij heeft het daarna niet kunnen afmaken omdat hij stierf. Jalal al-Din al-Suyuti begon vervolgens het werk af te maken vanaf soerah al-Baqarah tot aan soerah 17 (Al-Israa), in de stijl van Al-Mahalli. Al-Suyuti’s deel beslaat net iets minder dan de helft van de Koran. Doordat de beide “Jalal’s” een nagenoeg gelijke deel hebben geschreven, staat dit tafsierwerk bekend als “Jalalain”, oftewel de twee Jalal’s.
De stijl van dit tafsierwerk
In de Jalalain worden de basisbetekenissen verklaard door tussenvoegingen die aanduiden waar de tekst om draait. De meest waarschijnlijke meningen worden hierbij genoemd. Zo af en toe haalt hij ook de verschillende manieren aan waarop een woord gelezen kan worden met de bijbehorende betekenis ervan.
De waardering voor dit werk
De Jalalain is slechts 1 volume, maar ondanks de beknoptheid van het werk is het een erg waardevol werk. Het behoort ook tot de populairste tafsierwerken. Er zijn veel bewerkingen en commentaren op dit werk geschreven.
H = islamitische jaartelling op basis van een maankalender startend vanaf het jaar 623C.
C = christelijke jaartelling op basis van een zonnekalender